‘Ik denk natuurlijk nog vaak terug aan mijn tijd in Vierlingsbeek’

Illustrator Hedy Tjin (38) groeide op in Vierlingsbeek. In haar werk staat de invloed van culturele en etnische kwesties centraal, met sterke verwijzingen naar de tijd die zij doorbracht in haar vaderland Suriname. Onze redactie kwam haar op het spoor vanwege de publicatie van het boek Manie Schaafijs, dat is geschreven door Zindzi Zevenbergen, maar waarvoor de oud-Vierlingsbeekse de illustraties maakte. In het kader van de rubriek Hoe is het toch met? kreeg Hedy Tjin van onze redactie een paar vragen voorgelegd.

Tja, Hedy, leuk dat je meedoet aan onze rubriek. Hoe is het met je? Denk je nog weleens terug aan je tijd in Vierlingsbeek? Hoelang heb je er gewoond?
“Leuk dat jullie me gevraagd hebben om mee te doen aan deze rubriek. Het gaat goed, ik heb het de afgelopen jaren erg druk gehad met mooie projecten, dus ben nu wel eraan toe om het even wat rustiger aan te doen. Ik denk natuurlijk nog vaak terug aan mijn tijd in Vierlingsbeek. Ik woonde er tot mijn zeventien jaar, toen ging ik op kamers in Utrecht vanwege mijn studie.”

Kom je er nog weleens?
“Ja, ik kom nog regelmatig in Vierlingsbeek, mijn ouders wonen er nog en mijn zusje met haar gezin, dus ik ben er denk ik wel eens per maand of eens per twee maanden.”

Waar woon je nu?
“Vanuit Vierlingsbeek verhuisde ik dus naar Utrecht, daar woonde ik acht jaar tijdens mijn studies aan het Grafisch Lyceum en de Kunstacademie. Daarna ben ik naar Amsterdam verhuisd, waar ik nu al ruim dertien jaar woon.”

Je bent illustrator? Voor boeken of ook voor andere projecten?
“Ik noem mezelf de laatste jaren illustrator én beeldend kunstenaar. Ik werk heel breed en divers, denk daarbij aan muurschilderingen, illustraties voor kranten en tijdschriften, textiel, etc. En natuurlijk kinderboeken. Ik werk meestal in opdracht als zzp’er, maar soms maak ik ook vrij werk voor tentoonstellingen.”

Tekende je vroeger als kind ook al graag?
“Yes, ik was altijd aan het tekenen en knutselen, gelukkig hebben mijn ouders veel van die tekeningen bewaard.”

Je volgde een opleiding aan de Kunstacademie in Utrecht en illustreerde samen met Brian Elstak het kinder- en jeugdboek Lennox en de gouden sikkel, waarvoor jullie een Zilveren Penseel ontvingen. Hoe was dat?
“De tijd op de kunstacademie was super. Omgeven zijn door mensen met dezelfde drang om te maken en creativiteit en de hele dag door diverse creatieve opdrachten uitvoeren en nieuwe technieken leren, was te gek. We hadden een hele fijne klas en een sterke band met elkaar, ik heb nog steeds goed contact met sommigen van hen.”

“Illustreren samen met Brian Elstak was ook heel leuk, we kennen elkaar al een lange tijd heel goed, en deelden in die tijd ook onze studio, dus we wisten wat we van elkaar konden verwachten. Die Zilveren Penseel kwam heel onverwachts, dat was superleuk. Vooral omdat ik dat jaar ook voor mijn andere boek (Op de rug van Bigi Kayman, red.) een Zilveren Penseel won én omdat beide boeken ook Griffels wonnen, dat was dus een prijzenfestijn, haha. Dat was ook voor het eerst dat ik me echt goed realiseerde: ‘Wow, mensen zien mijn werk echt en het wordt gewaardeerd!’”

Wat is Manie Schaafijs voor boek?
“Manie Schaafijs is een familieverhaal, het gaat over een deel van mijn familiegeschiedenis, mijn overgrootvader om precies te zijn. Hij is geboren op het eiland Madeira en is uiteindelijk via verschillende landen in Suriname terechtgekomen. Daar introduceerde hij schaafijs, wat nog steeds een begrip is in Suriname en binnen de Surinaamse gemeenschap in Nederland. Het vertelt een deel van de geschiedenis over mijn overgrootvader die Zindzi, de schrijfster, en ik hebben weten te achterhalen, en een deel over de algemene geschiedenis in de landen die voorbijkomen in het boek, plus een deel fictie. Tussendoor komen we het gekibbel van familieleden tegen die allemaal hun eigen versie van het verhaal hebben. Want zo ging het ook in het echt, tijdens de research, het vergaren van informatie. Officieel is het een kinderboek, maar eigenlijk is het leeftijdsloos.”

Hoe is het te bestellen?
“Het is bij bijna alle boekenwinkels te bestellen, online en in de winkels, ik zeg altijd: ‘support your local bookstore’. Kleinere boekwinkels hebben de support hard nodig.”

‘In je werk staat vaak de invloed van culturele en etnische kwesties centraal, met sterke verwijzingen naar de tijd die je doorbracht in haar vaderland Suriname’, lezen we. Hoelang en wanneer heb je in Suriname gewoond? Hoe sterk is je band met Suriname?
“Ik ben sinds mijn afstuderen in 2009 elke winter voor een paar maanden naar Suriname gegaan om te wonen en werken, de langste periode was zes maanden, daarna varieerde het van vier maanden tot vier weken. Ik heb daar veel mooie projecten gedaan en kom er nog steeds minimaal jaarlijks. Naast dat ik er werk, is het voor mij ook de beste plek om op adem te komen. Juist omdat ik er zo vaak kom, weet ik precies hoe en waar ik het beste tot rust kom.”

Je Vierlingsbeekse zus Milly is nogal sportief. Ben jij dat ook?
“Yes, klopt, ik ben normaliter ook sportief, ik sport vaak drie keer per week, en fiets heel veel in Amsterdam. Als ik een muurschildering aan het doen ben, voelt dat ook als een ‘full body’-work-out. Maar momenteel ligt het sporten even stil omdat ik zwanger ben en geen energie over heb voor een work-out.”

Zou je nog iets tegen de mensen in Vierlingsbeek willen zeggen? Of een herinnering van je tijd in Vierlingsbeek met ons willen delen?
“Wat mij nog altijd bijgebleven is, is dat ik elk jaar uitkeek naar de kermis en Op de Toffel. Ik weet nog dat Racoon kwam optreden toen ze nog niet zo bekend waren, maar ik al fan was van het nummer ‘Feel like flying’. Ook herinner ik mij de dagelijkse fietstocht naar Stevensbeek, door weer en wind, die mis ik niet. Hoewel ik in Amsterdam ook alles op de fiets doe door weer en wind, haha.”

Voor meer informatie bekijk haar website: Hedy Tjin

Hedy Tjin is illustrator én beeldend kunstenaar.