Frits van den Boogaard met zijn gezin op vakantie in Sicilië.
Frits van den Boogaard met zijn gezin op vakantie in Sicilië. Foto: eigen foto

‘Ik heb een enorm zwak voor Vierlingsbeek’

Vierlingsbeek

Frits van den Boogaard (54) werkt als manager International Business Development bij Koninklijke Smals in Cuijk. Hij woont met zijn gezin in Beuningen, onder de rook van Nijmegen, maar komt nog regelmatig op bezoek bij zijn familieleden in Vierlingsbeek. Onze redactie nodigde ook hem uit voor de rubriek Hoe is het toch met? Een verzoek dat de oud-speler van Volharding graag inwilligde.

Ja, Frits, je stuurde onlangs een teamfoto van Volharding uit jouw tijd naar onze redactie. Waarom?
“Weemoed; ik vond de foto op zolder en was even terug in de tijd. Moest denken aan de unieke teamspirit en winnaarsmentaliteit van de schitterende kerels met wie ik samenspeelde in die tijd. De foto met onder andere mijn broer Johan samen in het eerste; vlak voor een oefenwedstrijd tegen Fortuna Sittard in het kampioensjaar ’92 – ’93. En ik zag mannen in dat team van wie de zonen tegenwoordig meedoen bij Volharding 1. Dat maakt mij enthousiast om binnenkort weer eens naar Volharding te komen kijken. Dus... ik kom eraan!”

Wat was jouw hoogtepunt als voetballer?
“Ik droomde het ene na het andere hoogtepunt bij elkaar, haha. In werkelijkheid was ik een harde werker die langs de rechterkant graag kwam opstomen richting kantine, waar vaak veel publiek stond. En naderhand met z’n allen de overwinning vieren en tot nog even naar Wiel en Bep in De Vier Linden. De kampioenschappen met Volharding 2 in 1991 en Volharding 1 in 1993 waren prachtig”

Je bent opgegroeid aan de Maas in Vierlingsbeek. Hoe kijk je terug op je jeugd?

“Een schitterende tijd. Vrijheid op de boerderij. Met ruimte genoeg om te spelen en te ravotten. Trainingen bij Volharding met Theo van den Heuvel, die net zolang doorgingen totdat Theo z’n team het afsluitende partijtje won. Hutten bouwen in Dokterskuul, vaak en lang voetballen op de trapveldjes en varen met de kano’s op de Maas. Met ouders die los durfden te laten. En later helpen op het pontveer en zondagavond stappen met de jongens in St Anthonis. Heerlijk!””

Wat heb je voor opleidingen gedaan? En waar?
“Na de oude jongensschool in de Grotestraat, in het pand zit tegenwoordig Gryphus, ging ik naar het Elzendaalcollege in Boxmeer. Daarna ging ik naar de Landbouwuniversiteit in Wageningen, waar ik voor het eerst op mezelf woonde. Daar ook veel vrienden gemaakt, gelachen, gedanst en gezongen, m’n lief ontmoet en ook nog een diploma gehaald. Legendarisch waren de jaarlijkse feestjes die we organiseerden, waar ook Vierlingsbeekse vrienden massaal met een gehuurde bus naartoe kwamen. Als hoogtepunt van deze feestjes nodigden we een lenige juffrouw uit die speciaal ingestudeerde kunsten vertoonde op het biljard van de kroeg.”

Heb je altijd bij Smals gewerkt?
“Sinds vier jaar werk ik met veel trots bij Koninklijke Smals, een van origine Vierlingsbeeks bedrijf in bouwgrondstoffen en baggerwerken. De Vierlingsbeekse herkomst van Smals zorgt ook wel voor een emotionele band, mede omdat veel schepen van de vloot vernoemd zijn naar straatnamen en namen van huizen uit Vierlingsbeek of dorpen rondom Vierlingsbeek. De duwbakken van Smals kwamen altijd voor ons keukenraam over de Maas voorbijvaren, dus ik ken Smals al zolang als ik leef. En bij de receptie op ons kantoor in Cuijk hangt de scheepsbel van kraanschip De Staaij. Toeval bestaat niet. Het allergrootste schip van Smals is de drijvende zandwin-installatie, genaamd De Vierlingsbeek.

Wat doe je precies voor werk?

“Ik ben verantwoordelijk voor Royal Smals in het Verenigd Koninkrijk en Scandinavië. Nieuwe werken binnenhalen, de markt uitbouwen, innoveren en goed zorgen voor onze schippers en projectmensen. Smals maakt havens, kanalen, meren en kasteelvijvers schoon met een vloot van baggerschepen. Het gebaggerde materiaal wordt slim hergebruikt. Ik reis veel en geniet van prachtig, afwisselend werk.”

Beuningen. Hoe ben je in godsnaam in dat dorp terechtgekomen?
“Van de snelweg afgewaaid. Serieus, Annemieke en ik zochten midden jaren ’90 een woning in de omgeving Nijmegen. Je kunt in het bos in Malden gaan wonen, of aan het water in Beuningen. Tja. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De keuze was snel gemaakt. Een paar Vierlingsbeekse en Groeningse bedrijven hebben ons nieuwe huis een paar jaar geleden gebouwd. Dat dan weer wél!”

Kun je iets vertellen over je gezin? Met wie woon je in huis en wat doen jullie zoal?
“Annemieke is ondernemer en heeft een eigen bedrijf in Nijmegen. In haar vrije tijd doet ze aan yoga, hardlopen en golf. Isa, onze oudste dochter, is inmiddels 21 jaar, is vierdejaars studente in Tilburg. Ze zingt in de studentenband The Mexican Dog en is ook via Spotify te beluisteren. Zoon Sam is 19 jaar alweer en derdejaars student in Utrecht. Hij voetbalt, roeit en heeft een eigen bedrijf met twee medestudenten en verhuist binnenkort voor zijn studie voor een half jaar naar Rome. Deze twee komen in het weekend gezellig naar huis en als het kan spelen ze een potje hockey, voetbal en rusten ze goed uit op de bank. Onze jongste telg Hanna is gelukkig nog thuis en doet dit jaar eindexamen havo. Zij geniet dat het een lieve lust is en hockeyt in de A1 van Beuningen. Sinds de kids wat vaker niet thuis zijn, hebben we een labradoodle die de hele dag door het huis springt en alle gasten verwelkomt.”

Wat zijn je hobby’s?
“Op zondagmorgen ga ik voetballen met de boys. Bij de veteranen van Beuningse Boys op een half veld. Er moet nog iets gevonden worden tegen de artrose in mijn enkel, maar voetballen is bijna het leukste dat ik kan doen. Jaren nadat ik Volharding verlaten heb, ben ik toch weer begonnen. Ballen met de 40+ mannen van allerlei pluimage; van de vol getatoeëerde ex-NEC-hooligans tot advocaten en politieagenten, CEO’s, vuilnismannen, een begrafenisondernemer en Jan met de pet. Wanneer je kapsones hebt, krijg je een flinke schop. Is precies hetzelfde als in Vierlingsbeek. Verder loop ik hard, jaarlijks een halve marathon in het buitenland met Annemieke, en ik loop obstacle runs, bijvoorbeeld de Viking Run in de Berendonck in Wijchen. Ik heb Sam nog een halve triathlon beloofd wanneer ik jong genoeg ben en hij taai genoeg. Dat staat volgend jaar op de agenda. Oh, ja, ik weet niet of ik dat een hobby mag noemen: ik ben vorig jaar met veel Vierlingsbekenaren meegefietst naar de Vriethof in Maastricht en terug. Flink gezweet en hard gelachen.”

Vierlingsbeek is mooier dan Beuningen? Ben je het met die stelling eens?
“Ja, mooier. Ik heb een enorm zwak voor Vierlingsbeek. Daar moeten jullie heel trots op zijn. Maar Beuningen is ook mooi. Lekker rennen over de dijk door de uiterwaarden langs de Waal, met in plaats van carnaval de Vierdaagse, wat een volksfeest is in ons dorp. Waar jullie Op de Toffel en de kroegentocht tijdens de kermis hebben, vieren wij uitbundig Roze Woensdag.”

Mis je Vierlingsbeek weleens?
“Zeker, maar het is maar een half uurtje over de snelweg en ik heb het gevoel dat ik gemakkelijk ‘binnenkom’ en dan gewoon mee mag doen alsof ik nooit weg was.”

Wilde jij nooit veerman en agrariër worden, net zoals je broer Johan?
“Nee, dat zat er niet in. Johan is een goeie ondernemer en past prima bij de boerderij en het pontveer. Johan heeft overzicht, inzicht en genoeg rust om de zaak te leiden. Ik ben trots op hem en zijn familie. Ik bezit weer andere kwaliteiten en pas goed bij Beuningen. Hoewel; waar Johan steeds naar Bergen en terug vaart, daar vaar ik vaak naar Engeland en terug; dus er zijn ook overeenkomsten.”

Hou je het nog vol in deze coronapandemie? Wat mis je het meest?
“Lekker ballen met de boys en een beetje lachen in de kantine met z’n allen naderhand. Maar we zijn creatief genoeg om te genieten waar het kan en mag. We hebben ons gezin vaker gezien dan verwacht en dat was ook hartstikke gezellig.”

Waarom ben je Vriend van deze website geworden?
“Omdat ik Ron Koenen graag mag. Hij vroeg me en ik juich dergelijke initiatieven toe. Zo kan ik de gebeurtenissen in het dorp een beetje volgen. Ron is een goeie schrijver en een handige marketeer. Misschien moet hij nog eens een boek over Smals schrijven, wie weet?”

Zou je nog iets tegen de mensen uit Vierlingsbeek en Groeningen willen zeggen?

“Graag kom ik weer eens langs; bijvoorbeeld wanneer carnaval vieren weer mag, zeker zolang prins Paul jullie prins blijft! Of bij een wedstrijd van Volharding 1. Ook fiets ik weer mee naar de Vriethof in Maastricht dit jaar. Daartegenover staat dat ik de Vierlingsbekenaren op Roze Woensdag tijdens de Nijmeegse Vierdaagse van harte uitnodig om op de eerste rotonde van Beuningen een drankje te komen drinken en een praatje te maken. Wie weet zijn dorps- en streekgenoten René de Haas en Hennie van der Vrande dan ook van de partij. Tot dan!”

Frits samen met zijn dochters Isa en Hanna en zoon Sam.
Frits van den Boogaard (gehurkt vierde van links) als speler van Volharding 1. Staand zesde van links zijn broer Johan.
Frits van den Boogaard en zijn Annemieke.