‘Geniet van de mooie momenten in het leven’

Het coronavirus blijft zorgen voor een hoge druk op de ziekenhuizen in Nederland. En legt de huidige maatschappij voor een groot deel lam. Het vervoeren van coronapatiënten van de ic van het ene ziekenhuis naar die van een ander, is en blijft een hele toer. Per helikopter onder begeleiding van een mobiel medisch team gaat het een stuk makkelijker, weet Marijn Tacken, arts op een traumahelikopter, als de beste. Ondanks de coronadrukte maakte de Vierlingsbeekse graag tijd om antwoord te geven op een aantal vragen van onze redactie.

Ja, Marijn, hoe ziet het schema van jou er momenteel uit? Vlieg je elke dag uit? Is het drukker dan anders? 
“Mijn werkschema is voor mij inderdaad gewijzigd doordat we nu vanuit het RadboudUMC een extra helikopter bemannen voor transport van intensive-care-coronapatiënten. Die staat gestationeerd in Leeuwarden, omdat we gebruik mogen maken van de helikopter die normaal als ambulancehelikopter wordt ingezet voor de Waddeneilanden. Dit type helikopter is iets groter dan de traumahelikopter waar ik normaal op werk. Die staat voor onze regio in Volkel. Met het MMT, in de volksmond de traumahelikopter genoemd, rukken we gemiddeld acht keer per 24 uur uit vanuit Volkel. Meestal door de lucht, maar bij slecht weer met de auto. Sinds kort reis ik weer met enige regelmaat af naar Leeuwarden om daar dan enkele dagen met de transporthelikopter ic-coronapatiënten te verplaatsen binnen Nederland of naar Duitsland.”

Je maakt deel uit van een mobiel medisch team. Wat is jouw functie precies? Wat doe je? 
“Ja, ik werk als mobiel medisch teamarts binnen het MMT-team. Dit team bestaat uit drie personen: een piloot, een verpleegkundige en een arts.”

Hoelang vlieg je eigenlijk al met dit team? Ben je vroeger ‘gewoon’ arts geweest? Of is het een specifieke opleiding?
“Ik werk nu vanuit het RadboudUMC zes jaar bij het MMT. Naast het werk bij het MMT werk ik ook nog in het Radboud als anesthesioloog. De meeste MMT-artsen in Nederland zijn anesthesioloog en een aantal zijn traumachirurg. Ik heb na mijn vijfjarige specialisatie tot anesthesioloog eerst nog opleiding tot intensivist, ic-arts, gevolgd en zes jaar geleden ben ik opgeleid tot MMT-arts.”

Is je werk zowel fysiek als mentaal zwaar? Je hebt toch geregeld te maken met leven en dood. Krijgen jullie daar begeleiding bij?
“Fysiek staan we inderdaad soms voor mooie uitdagingen om ergens in benarde situaties te werken of via bijzondere routes bij de plaats van het incident, waar de patiënt is, te komen. Tevens komen we inderdaad bij casuïstiek uit die mentaal zwaar kan zijn. Wij krijgen hier vanuit MMT-Nijmegen op vaste momenten psychologische ondersteuning voor. Maar bovenal de debriefing en het op elkaar passen in het team is van grote waarde om het een plek te geven.”

Zijn het nu alleen coronapatiënten die jullie helpen/ vervoeren? 
“Met de transporthelikopter, de coronahelikopter zeg maar, vervoeren we alleen coronapatiënten. Maar het MMT, de traumahelikopter, is niet primair bedoeld voor vervoer. Daarmee vervoeren we maar af en toe patiënten. Die  is er dus niet om coronapatiënten te verplaatsen. Het mobiel medisch team is een gespecialiseerd team om zogeheten kritiek zieke mensen pre-hospitaal, voordat ze in het ziekenhuis komen, te behandelen. Het doel van het MMT is om de ziekenhuiszorg al vóórdat de patiënt in het ziekenhuis is op te starten en zo de uitkomsten voor de patiënten te verbeteren. We vervoeren in dat geval dus niet met de helikopter, maar indien nodig gaat de arts met de ambulance mee om samen met de ambulanceverpleegkundige de patiënt onderweg naar ziekenhuis al te behandelen.”

Vliegen jullie over het hele land? Of zijn er meerdere teams en zijn er regio’s? 
“Er is maar één transporthelikopter voor ic-coronapatiënten, daarmee vliegen we dus over het hele land en naar Duitsland. We hebben in Nederland vier MMT-teams, in Amsterdam, Rotterdam, Nijmegen en Groningen,  met respectievelijk vier gebieden: Noord-West Nederland, Zuid-West Nederland, Zuid-Oost Nederland en Noord-Oost Nederland. Ons gebied is dus Zuid-Oost Nederland: Limburg, Gelderland, een stukje Utrecht, het zuidelijke gedeelte van Overijssel en Midden- en Oost-Brabant. Daarnaast is het wel zo dat, als bijvoorbeeld Rotterdam bezig is en ze MMT-zorg nodig hebben in West-Brabant of Zeeland, wij dan worden opgeroepen.”

Komen we hier nog uit? Of zal corona ons leven blijven beheersen?
“Nee, we komen niet meer van het coronavirus af. We zullen een weg moeten vinden om hiermee om te gaan.”

Wilde je vroeger als meisje ook al (arts op een helikopter) worden? Of wat was jouw droom?
“Nee, als jong meisje heb ik nooit gedacht dat ik dit zou worden. Eerlijk gezegd kende ik het beroep anesthesioloog en MMT-arts ook helemaal niet. Zelf wilde ik op de middelbare school dierenarts worden. Als dochter van melkveehouder vond ik het altijd heel interessant als de dierenarts op de boerderij was en bijvoorbeeld een keizersnede bij een koe uitvoerde.”

Je komt oorspronkelijk uit Meterik, maar woont nu al een flink aantal jaren met je man Gijs Ermers en jullie twee dochters in Vierlingsbeek, het dorp waar Gijs opgroeide. Wat vind je mooi aan Vierlingsbeek? Of had je liever in Meterik gewoond? 
“Het zijn beide prachtige dorpen om te wonen. Ik geniet van de dorpsmentaliteit en dat mensen elkaar op straat kennen en een praatje maken. De familie van Gijs woont er en vrienden van ons. De kinderen hebben het heel goed naar hun zin op school en bij onder andere de plaatselijke korfbalclub. Het is een dorp met vele activiteiten en saamhorigheid. We hopen hier dan ook samen oud te worden en nog vele mooie dingen te mogen beleven.”

We gaan richting de feestdagen. Ben je vrij, of is en blijft het hard en veel werken de komende tijd? 
“Rondom de feestdagen en kerstnacht moet ik nog wel werken, maar ik heb daarna nog wel vakantiedagen staan. Het ziet ernaar uit dat ik daar gewoon van mag gaan genieten.”

Wil je nog iets kwijt? Heb je nog een handige tip voor onze lezers?
“Blijf gezond en geniet van de mooie momenten in het leven. Het is helaas soms veel te kort, dat we hier op deze aardbol mogen rondlopen. Je weet niet wat morgen brengt, maar wel wat je nu hebt en ben een beetje lief voor de medemens om je heen. Dat maakt het leven al heel wat mooier.”