Pol van Boekel: “Ik hoop zo lang mogelijk actief te blijven als profscheidsrechter"
Pol van Boekel: “Ik hoop zo lang mogelijk actief te blijven als profscheidsrechter" Foto: eigen foto

‘Ik hoop op het WK in Qatar actief te mogen zijn als VAR’

Sport

Pol van Boekel (46) is een van de meest ervaren scheidsrechters in het betaalde voetbal. De in Vierlingsbeek geboren en getogen profarbiter geniet nog altijd met volle teugen van het fluiten. Maar is dat minder geworden in coronatijd?

Ja, Pol, hoe is het om wedstrijden te fluiten zonder publiek? Voor een scheidsrechter misschien wel lekker?
“Heel raar eigenlijk. Als een stadion vol met publiek jou of jouw beslissingen bekritiseert, dan doet dat heus wel wat met je en zou je al dat publiek het liefst weg hebben. Maar toen het lege stadion werkelijkheid werd vorig seizoen, en nu dus weer, had ik het liefst het publiek zo snel mogelijk weer terug in het stadion en miste ik bij wijze van spreken al dat gezeur en gejoel. Er worden bij wedstrijden zonder publiek gemiddeld minder gele kaarten gegeven. Waarschijnlijk doordat spelers minder snel over de schreef gaan. Het fluiten van een wedstrijd is onder meer daardoor eerlijk gezegd makkelijker zonder publiek, maar geef mij dan toch maar een vol stadion en een daardoor moeilijkere wedstrijd. Want ook ik kan genieten van de druk, een mooi sfeertje en een spannende pot voetbal.”

Maakt corona het scheidsrechterleven ook lastiger? Bijvoorbeeld met trainen ofzo?
“Natuurlijk is er het één en ander veranderd in de coronaperiode, maar dat heeft eigenlijk vooral betrekking op het vermijden van contact en niet wat trainen betreft of op het functioneren als scheidsrechter. Zo hebben we met collega’s nu veel meer online-bijeenkomsten in plaats van fysieke bijeenkomsten en brengen we voor en na de wedstrijd geen bezoek meer aan de bestuurskamer. Gelukkig hoef ik sinds ik gevaccineerd ben niet meer wekelijks getest te worden.”

Denk je nog lang actief te blijven als profscheidsrechter?
“Ik hoop uiteraard zo lang mogelijk actief te blijven als profscheidsrechter, want het geeft me nog genoeg voldoening en definitief stoppen kun je maar één keer. Toch ben ik ook realistisch genoeg om te beseffen dat ik niet meer de jongste ben en dat het fysiek gezien hard werken is en steeds lastiger wordt om topsport te blijven bedrijven. Zolang ik er plezier aan beleef en spelers en/of officials mij respecteren en mij het gevoel geven het prettig te vinden dat ik aangesteld ben, probeer ik fysiek en mentaal het uiterste van mezelf te verlangen om het zo lang mogelijk vol te houden.”

Fluit je nog weleens internationaal?
“Nee, internationaal fluiten doe ik niet meer. Enkele uitzonderingen daargelaten, zoals Björn Kuipers bijvoorbeeld, hij stopte dit jaar op 48-jarige leeftijd, stopt dat normaal gesproken op 45-jarige leeftijd. Wel word ik internationaal regelmatig aangesteld als VAR bij Champions League, Europa League of andere internationale wedstrijden.”

Wat was de mooiste of meest bijzondere wedstrijd die je hebt gefloten?
“Dat zijn er meerdere. Zo is de allereerste wedstrijd die ik floot na het behalen van mijn diploma er één die ik nooit vergeet, mijn debuut in het betaald voetbal, mijn eerste eredivisiewedstrijd, Internationaal heb ik vele mooie wedstrijden mogen fluiten. En de klassiekers in Nederland, derby’s zoals NEC-Vitesse… Maar als ik er toch een paar moet noemen, dan denk ik aan de bekerfinale PSV-Heracles in 2012, de bekerwedstrijd Feyenoord-Ajax die letterlijk in de allerlaatste seconde beslist werd en de interland Moldavië-Engeland met spelers als Terry, Gerrard en Lampard. Daarnaast was vooral ook de Champions League-finale Atletico Madrid-Real Madrid, gespeeld in Lissabon in 2014, een absoluut hoogtepunt om daarbij actief aanwezig te mogen zijn. Daar was ik alleen niet de scheidsrechter, maar assisteerde ik Team Kuipers vanaf de achterlijn.”

Wat is het meest indrukwekkende stadion waar je bent geweest?
“Ik ben geen stadionhopper, waarmee ik wil aangeven dat voor mij niet het stadion leidend is om een verpletterende indruk achter te laten, maar vooral de wedstrijd dat doet. Ik verkies dus een klein, oud, uitverkocht stadion met een fantastische sfeer boven bijvoorbeeld een halfvol en sfeerloos Wembley. Daarom was de eerder genoemde Champions League-finale een absoluut hoogtepunt voor me. Niet alleen omdat dit de allergrootste wedstrijd voor clubteams in Europa is, maar ook door de sfeer van die wedstrijd, het spannende scoreverloop inclusief verlenging, de aanwezigheid van ons pap en mijn vrouw Linda en de ontlading na de wedstrijd.”

Doe je nog dingen naast het fluiten? Werk je erbij bijvoorbeeld?
“Toen de VAR in Nederland geïntroduceerd werd en ik het wat internationale aanstellingen betreft ook steeds drukker kreeg, heb ik besloten even te stoppen met mijn werk als hypotheekadviseur. Dat is inmiddels ruim drie jaar geleden, dus dat even stoppen is een beetje langer geworden dan gepland. Ik besef me dat ik daarmee geld laat liggen, maar daardoor heb ik meer tijd om te trainen, kan ik me volledig focussen op mijn werk als (video)scheidsrechter en kan ik ook meer tijd met mijn gezin doorbrengen.”

Wat ga/ wil je in de toekomst doen? Je specialiseren als VAR? Of jonge scheidsrechters opleiden?
“Internationaal word ik beschouwd als één van de VAR-experts van Europa en daardoor word ik door de UEFA regelmatig aangesteld als VAR bij belangrijke wedstrijden of bij jonge scheidsrechters met weinig of geen VAR-ervaring.
Ik probeer nu al zoveel mogelijk mijn ervaring als scheidsrechter of videoscheidsrechter te delen met jongere collega’s, dus het zou mooi zijn als ik na mijn actieve carrière iets zou kunnen blijven doen in de arbitrage. Maar hoe, wat en wanneer, daar ben ik op dit moment nog niet zo mee bezig.”

Is het nou leuker om te fluiten met een VAR? Of lastiger?
“Het fluiten met een VAR zou eigenlijk alleen maar voordelen moeten hebben. Door de VAR kan een scheidsrechter een duidelijke fout ter plekke herstellen. Zonder VAR zou de wedstrijd dus een oneerlijker verloop gehad kunnen hebben en zou het leven van de scheidsrechter er een stuk beroerder uit hebben kunnen zien. Toen de VAR geïntroduceerd werd, was men bang dat het over zou zijn met de discussies bij de koffieautomaat of tijdens pauzes, maar het lijkt soms wel alsof de discussie alleen maar toegenomen is. Voorheen werd er gediscussieerd over de beslissing van de scheidsrechter, maar tegenwoordig gaat het over die beslissing, de eventuele wel of niet ingreep van de VAR en of de scheidsrechter wel of niet terecht zijn beslissing heeft gecorrigeerd. Ik heb ooit in een interview het woord ‘mindfuck’ gekoppeld aan het fluiten met een VAR. Maar als dat het geval is, dan heeft de VAR zijn werk waarschijnlijk niet goed gedaan. Dan was de beslissing van de scheidsrechter blijkbaar niet duidelijk fout en had de VAR dus niet moeten of mogen ingrijpen. Bij dit soort situaties sta je als scheidsrechter niet echt lekker voor het scherm en heb je op dat moment geen idee waar je verstandig aan doet en welke beslissing door de voetbalwereld gesteund gaat worden. Maar normaal gesproken is de VAR een absolute meerwaarde voor de arbitrage en een eerlijker verloop van de wedstrijd.”

Waar droom je nog van als scheidsrechter? Heb je nog een doel/ wens?
“Ik mag me enorm gelukkig prijzen met wat ik allemaal mee heb mogen maken in mijn carrière tot nu toe, maar ik zou nog graag een WK toe willen voegen aan mijn cv. Ik hoop dus eind 2022 op het WK in Qatar actief te mogen zijn als VAR. Maar je bent zo goed als je laatste wedstrijd, dus daarom ‘step by step’ om dat doel te kunnen realiseren.”

Je woont met je gezin in Vierlingsbeek. Waar geniet je het meest van in het dorp?
“Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg! Ik denk dat dit een uitdrukking is die zeker past bij ons dorp Vierlingsbeek en daar voel ik, voelen wij, ons prettig bij. Het gemoedelijke, de rust, elkaar helpen indien nodig, je niet belangrijker voordoen dan je bent, gewoon lekker jezelf kunnen zijn. Natuurlijk is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn hier in Vierlingsbeek en heeft een kleiner dorp uiteraard ook zijn nadelen, bijvoorbeeld wat de faciliteiten betreft, maar ondanks dat willen wij hier voorlopig nog lang niet weg.”

Wil je nog iets kwijt?
“Let een beetje op elkaar en blijf vooral gezond!”

Pol van Boekel aan het woord tijdens Studio Soetendaal in kantine Volharding.
Pol van Boekel: “Ik ben geen stadionhopper."