dRaad mag juist niet loslaten
ColumnSamenspel en kernendemocratie. Mijn oog valt op deze paragraaf in het raadsprogramma dRaad van de gemeente Land van Cuijk. Ik denk meteen: hoeveel woordwaarde hebben die twee termen eigenlijk in Scrabble? En ook: wat blijken ze straks, over een jaar of vier, écht waard te zijn geweest? En, tot slot: waarom schrijven ze dRaad? Waarom een kleine d en een grote R? Wie verzint zoiets kolderieks?
Tja, mooie woorden en verhalen verzinnen, dat is niet zo moeilijk. Dat weet ik uit eigen ervaring. Maar er concreet invulling aan geven, dat blijkt in de gemeentelijke praktijk van alledag over het algemeen toch een stuk lastiger. Daar heb je vooral doordouwers en visionairs in een college van B en W voor nodig. En raadsleden die meedenken en -doen en samen voor het bereiken van de gestelde doelen gaan. Doelgericht en vol enthousiasme en energie. Ook als de tegenwind flink is, want hoe vaak gebeurt het niet dat een ingezette koers bij een beetje tegengas niet wordt afgemaakt of gaande de weg wordt afgeschminkt? Te vaak...
Natuurlijk denk en doe ook ik als dorpsbewoner graag mee in de beloofde kernendemocratie. Maar al te hard loop ik daarvoor nog niet van stapel. Want eigenlijk wil ik eerst van het college van B en W weten hoe ze denken invulling te gaan geven aan die kernendemocratie. Mogen we zelf zeggen waar we woningen willen? Of tekent de gemeente ze voor ons in? Krijgen alle dorpsraden een zak geld die ze naar eigen inzicht mag besteden? Wordt het nieuwe dorpsontwikkelingsplan, in tegenstelling tot het oude, wel serieus genomen? En wordt het één op één uitgevoerd? Kortgezegd: hoe ga je die kernendemocratie concreet invullen? Dat wil ik weten. Want het gaat immers om een samenspel tussen burgers en gemeente. Een samenspel dat geen frustrerend, tijdrovend tegenspel moet worden. Een samenspel dat al in gang is gezet, tenminste in Vierlingsbeek en Groeningen zijn ‘we’ er al druk mee bezig, maar, zo lees ik in het raadsprogramma: ‘veel op het gebied van kernendemocratie gaan we nog uitvinden en verfijnen. In de raadsgroep Kernendemocratie gaan we, samen met inwoners, aan de slag om hier verder invulling aan te geven’. Tja...
Eerlijk gezegd ben ik erg benieuwd hoe snel en concreet die kleinekernenuitvoeringsplannen (hoeveel woordwaarde?) er zijn en hoe ze eruit gaan zien. Ik hoop niet dat ze net zo inhoudsloos worden als het begeleidende persbericht dat bij het raadsprogramma dRaad zit. Ik heb de tenenkrommende citaten in dat schrijven in ieder geval niet op de I Love-website gezet. Ter bescherming van de burgers, maar ook van die goedwillende raadsleden zelf. Want die zou je als lezer nooit meer al te serieus nemen.
Ze produceren zinnen die ik in ieder geval niet begrijp. Zo mag raadslid Esmee van der Ham (GroenLinks-PvdA) ‘de kar trekken bij de tafel ruimte’. Tafel ruimte? Ze bedoelt waarschijnlijk tafelruimte, maar wat ze daarmee nou precies wil zeggen? En raadslid Marco van den Berg (Team Lokaal) had in het persberichtopstelletje de ‘kaders voor het sociaal domein al snel te pakken’. Proficiat, maar wat bedoel je Marco? En zo wemelde het van de open deuren in dat zoetsappige persbericht onder de in mijn ogen wat meditatieve, in ieder geval weinig daadkrachtig klinkende subtitel ‘Balanceren, aanhalen, vieren en loslaten’. Ik zou van dat laatste woord ‘vastbijten’ hebben gemaakt. Want je gaat je toch juist vastbijten in die kernendemocratie? Die ga je toch niet loslaten? Want dan wordt het voor ons als burgers ook trekken aan een dood gemeentelijk kleinenkernenparadepaard (hoeveel woordwaarde?).
En, oh ja, mijn excuses, ik zie nu pas de voetnoot het aan het eind van het raadsprogramma. De uitleg van de titel. dRaad staat voor De raad • De rode draad • Balanceren, aanhalen, vieren en loslaten • Samenhang • Discussie • Verbinding • D(r)aadkracht.
Het is maar dat u het weet….
Zie ook eerder nieuwsbericht: